Δεν είναι μόνο ένας από τους καλύτερους πλαστικούς χειρουργούς αλλά και ένας βαθιά θεοσεβούμενος άνθρωπος που φορά πάντα στο λαιμό του φορά ένα φυλακτό με την μορφή του Ταξιάρχη Μανταμαδων.
Ο Γιάννης Λύρας εξηγεί στην «Ορθόδοξη αλήθεια» και τη Μαρία Ανδρέου, πως συνδέεται η πίστη με την ιατρική «Ο γιατρός για μένα είναι ο βοηθός του Θεού. Τουλάχιστον για μένα που είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος. Αλλά πιστεύω ότι δεν είναι μόνο δική μου θρησκευτική πεποίθηση αλλά είναι μια αρχή στην οποία πίστευε και ο μέγας ιατρός της αρχαιότητας ο Ιπποκράτης και πρόσφερε τα μέγιστα στην ιατρική. Δεδομένο ότι είμαι επεμβατικός γιατρός, πάνω στο χειρουργείο πολλές φορές έχω αισθανθεί την σύνδεση μου με την ύπαρξη ενός ανώτερου όντος , μιας ανώτερης δύναμης που για μένα είναι ο Τριαδικός Θεός. Ο Θεός , ο Χριστός το Άγιο Πνεύμα εξισορροπεί τα πάντα , τα αποκαθιστά και επεμβαίνει σ αυτά. Μου έχει τύχει ως γιατρός να αισθανθώ την ύπαρξη της θεϊκής δύναμης σ ένα χειρουργείο. Αν δεν θέλει ο Θεός μπορεί και να ανασταλεί ή και να ματαιωθεί ένα χειρουργείο .
Ο Θεός επεμβαίνει και παρεμβαίνει όταν κάτι είναι επιζήμιο για τον ασθενή» λέει στη Μαρία Ανδρέου και εξηγεί πως μπήκε το Άγιον Όρος στη ζωή του « Το 2006 αποφάσισα να επισκεφτώ το Μοναστήρι του Αγίου Παύλου στον Άγιον Όρος και εκεί συνάντησα τον γέροντα Παρθένιο που για πολλούς είναι μια Οσιακή μορφή. Ο Γέροντας Παρθένιος είναι ο Ηγούμενος της Μονής του Αγίου Παύλου. Πρόκειται για ένα φωτισμένο γέροντα, που από 16 ετών είναι στο Άγιον Όρος και αφοσιώθηκε στον ασκητισμό ενώ τώρα πρέπει να είναι 80 ετών. Ο Γέροντας Παρθένιος δε σε μια από τις συζητήσεις μας , οι οποίες είναι λιτές ,μου είχε πει ότι θα γίνω πατέρας μεγάλος , όπως ο Αβραάμ και πράγματι έγινα μπαμπάς μιας κορούλας στα 58 μου χρόνια. Και νιώθω ευλογημένος που μου έδωσε ο Θεός την ευκαιρία να νιώσω την πατρότητα. Ο πατέρας Παρθένιος σπάνια βγαίνει έξω από την Μονή . Ήμουν τυχερός αυτή την ημέρα της γνωριμίας μας γιατί βγήκε για να δει τα δέντρα που φύτεψε ο ίδιος.
Ο γέροντας πιστεύει ότι αν στον πλανήτη γη φυτεύονταν παντού παραγωγικά δέντρα δεν θα υπήρχε πλέον πείνα στην οικουμένη. Ήταν πολύ όμορφη συνάντηση θυμάμαι. Μιλήσαμε για τέσσερις ώρες πάν στην Παλαιά Διαθήκη αλλά συζητήσαμε και για το διακόνημα του στο Μοναστήρι. Είναι ξυλουργός» Πλέον είναι μέλημα του και η κόρη του να μπει στο δρόμο του Θεού; «Η κόρη μου η Λευκοθέα ,έρχεται πλέον μαζί μας στο προσκύνημα στον Ταξιάρχη Μανταμάδος αλλά και στην Παναγία στην Αγιάσο και όταν μπαίνει στους χώρους αυτούς είναι πολύ χαρούμενη. Στον Ταξιάρχη Μανταμάδος μετά από τόσα προσκυνήματα έχω γίνει φίλος με τους μοναχούς και έχω μείνει μέσα στην Μονή».
Στη συνέχεια περιγράφει την εμπειρία του από τα Ιεροσόλυμα «βάπτισα ένα ελληνόπουλο, τον Θοδωρή, Χριστιανό Ορθόδοξο το 2017 . Έτσι πήγα στον κήπο της Γεσθημανής, στον Γολγοθά , στον Πανάγιο Τάφο. Θα έλεγα όμως ότι η επαφή μου με την Ιερουσαλήμ ήταν στενάχωρη. Γιατί εκεί που Μαρτύρησε ο Χριστός δεν έχουν βρει ανάπαυση οι άνθρωποι ανά τους αιώνες από του Σταυροφορίες μέχρι σήμερα που έχει ξεσπάσει ξανά πόλεμος μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Είχα νιώσει όμως μια ψυχική ανάταση όταν βαπτίσθηκα συμβολικά στον Ιορδάνη όπως ο Κύριος μας από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο»
Η πλαστική χειρουργική βοηθά τον άνθρωπο; «Ναι. Κάθε ώριμο αίτημα του ασθενή στο γιατρό του είναι μια φιλοσοφική κατάθεση για την εικόνα του. Το αίτημα ποτέ δεν το παρεξηγώ γιατί προέρχεται από έλλειψη συμμετρίας ή αρμονίας. Μια πολύ μεγάλη μύτη ή ένα μεγάλο αυτί δημιουργεί πρόβλημα σε ένα παιδί ή ένα ενήλικα. Και εδώ έρχεται με την λογική ο ασθενής να το αντιμετωπίσει και με την ιατρική πράξη ο γιατρός να το διορθώσει» αναφέρει μεταξύ άλλων και μιλά και για τη προσευχή « Η προσευχή είναι κάτι πολύ προσωπικό. Υπάρχει άμεση διάδραση με τον Θεό. Δεν υπάρχει τυπολατρεία. Δεν υπάρχει μόνο το Πάτερ Ημών ή το Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με. Υπάρχουν τα δικά μου λόγια και οι ευχαριστίες μου προς τον Χριστό και την Παναγία. Μπαίνει η καρδιά μου και ο εγκέφαλος μου σε μια διαδικασία προσευχής πέρα από το Πιστεύω εις ένα Θεό. Ζητώ την βοήθεια του για την οικογένεια μου αλλά και την συγχώρεση των δικών μου αμαρτιών, υπάρχει ταπείνωση . Και σ΄ όλο αυτό ζητάω και την βοήθεια της γιαγιάς μου της Λευκοθέας που μ έκανε να αγαπήσω τον Χριστό και ας μην προ τρέξετε να με πείτε αιρετικό. Θεωρώ κατάκτηση την πίστη, να σου αυξήσει ο Χριστός την πίστη. Για μένα ένα επιστήμονα και γιατρό αυτό είναι ωρίμανση. Όταν χειρουργώ ξέρω πολύ καλά ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος μιας επιπλοκής. Αλλά με την βοήθεια του Θεού όπως λένε οι γέροντες στον Άγιον Όρος, θα επικρατήσουν οι καλοί λογισμοί και όχι οι κακοί»
