Η είδηση του θανάτου του Διονύση Σαββόπουλου βύθισε τον καλλιτεχνικό κόσμο σε βαθιά θλίψη.
Ο άνθρωπος που για περισσότερα από 60 χρόνια έδωσε σάρκα και οστά στην έννοια του τραγουδοποιού στη χώρα μας, έφυγε από τη ζωή λίγο πριν συμπληρώσει τα 81 του χρόνια. Νοσηλευόταν στην κλινική “Υγεία”, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή.
Η τελευταία φορά που μίλησε ανοιχτά στο κοινό ήταν τον περασμένο Ιανουάριο, σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στην εκπομπή “Στούντιο 4” της ΕΡΤ. Εκεί, ο ίδιος μίλησε για τη ζωή, την καριέρα του, αλλά και τα πιο προσωπικά του βιώματα, αφήνοντας ένα αποτύπωμα αλήθειας και συναισθήματος.
Μεταξύ άλλων, είχε μιλήσει για την ανάγκη του να τον αναγνωρίζουν ως ειλικρινή άνθρωπο:
«Δεν είναι ανάγκη να συμφωνείς με ό,τι λέω, εννοείται, αλλά θέλω να παραδέχονται οι άλλοι ότι είμαι ειλικρινής. Νομίζω ότι το έχω αποδείξει αυτό. Όταν περνούν όμως τα χρόνια, αυτά φαντάζουν αλλιώς. Δηλαδή συνειδητοποιώ για τα προβλήματα με τον μπαμπά και τον μαμά μου, όπως και τα προβλήματα μεταξύ τους, ότι οι άνθρωποι αυτοί ήταν άψογοι. Δηλαδή και τα σύννεφα, που είχαν, ήταν μέρος της λιακάδας τους. Μια μεγάλη λιακάδα ήταν αυτοί οι άνθρωποι.»
Σε έναν σπάνιο τόνο συγκίνησης και αναστοχασμού, είχε αποκαλύψει την επιθυμία του να είχε εκφράσει όσα δεν πρόλαβε στους γονείς και τον αδερφό του:
«Απλώς λυπάμαι που δεν μου δόθηκε η ευκαιρία, όσο ζούσαν, να το τακτοποιήσω αυτό. Γιατί ναι μεν αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις μας αλλά δεν έφτασαν ποτέ τόσο βαθιά όσο επιθυμώ να φτάνουν με τα παιδιά και την γυναίκα μου. Εκεί τα καταφέρνω καλύτερα. Δεν πρόλαβα όμως να τους πω… σ’ αγαπώ μπαμπά, σε λατρεύω αδελφέ μου».
Μην χάσετε:
