Η λέξη «yermo» είναι επίθετο της ισπανικής γλώσσας. Προέρχεται από το λατινικό «eremus», που δεν είναι άλλο, από το ελληνικό «έρημος», το οποίο -ενίοτε- προφέρεται «έρμος» και «γέρμος».
Ο τύπος του θηλυκού γένους του «yermo» είναι «yerma». Από καθαρή σύμπτωση, η ισπανική λέξη «yerma» τυγχάνει ομόηχη της ελληνικής λέξης «γέρμα», η οποία σημαίνει «γέρσιμο, δύση, ηλιοβασίλεμα, τέλος». Σε τούτο το δράμα, λοιπόν, η τραγικότητα της κεντρικής ηρωίδας, της Γέρμα (Yerma), ξεκινά από το ίδιο το πολυσήμαντο όνομά της.
Η υπόθεση του έργου Σ’ ένα ελληνικό ακριτικό χωριό της ΜΑΝΗΣ, η Γέρμα, μία παντρεμένη γυναίκα, δέχεται την κατακραυγή του κοινωνικού της περίγυρου, λόγω του ότι είναι στείρα. Ο διακαής και εμμονικός πόθος της για τη μητρότητα και τη γονιμότητα, θα την οδηγήσουν στο να ξεπεράσει τα όρια και τα ήθη της κλειστής κοινωνίας στην οποία ζει. Γραμμένη το 1934, η «Γέρμα» αποτελεί ένα από τα τρία λυρικά έργα του Λόρκα, γνωστά και ως «Αγροτική τριλογία» (τα άλλα δύο είναι «Ο Ματωμένος Γάμος» και το «Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα»), στα οποία ο συγγραφέας καταπιάνεται με το θέμα της υποταγής των γυναικών, στα πρότυπα και τις παραδόσεις των πατριαρχικών κοινωνιών, αποζητώντας την ελευθερία και την ισότητα. Στην Ελλάδα το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε τη δεκαετία του 1960 από το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία – μετάφραση Αλέξη Σολομού.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΛΑΤΑΚΗΣ
ΔΙΑΣΚΕΥΗ-ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΣ:
ΣΚΗΝΙΚΑ: -ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΓΙΟΒΑΝΑ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΜΟΥΣΙΚΗ: ΤΑΚΗΣ ΜΠΙΝΙΑΡΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΙΝΗΣΗΣ: ΣΙΜΩΝ ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΦΩΤΙΣΜΩΝ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΛΑΤΑΚΗ
ΜΑΣΚΕΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΙΑΛΙΟΣ ΒΟΗΘΟΣ ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΟΥ: ΒΑΝΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΒΑ ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΥ: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΤΕΡΕΛΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝΑΚΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ-ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΝΝΑ ΦΩΤΙΑΔΗ
Παίζουν οι:
ΣΑΡΑ ΤΕΡΖΗ (Γέρμα),
ΤΕΤΑ ΚΑΜΠΟΥΡΕΛΗ (Γριά),
ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ(Σταύρος),
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΙΟΥΣΤΙΝΑ ΑΡΧΟΝΤΗ (Μαριώ)
ΠΑΝΟΣ ΚΟΡΔΑΛΗΣ (Μανώλης)
