Μαύρο Ρόδο: Ο Μανόλης “ανακρίνει” την Αυξεντία όμως δεν καταφέρνει να τις πάρει κουβέντα. “Δεν θα μου πεις ποιον κουβαλάς εκεί”, την ρωτάει κι εκείνη μαγκωμένη του απαντά:
“Ένα να ξέρεις. Σήμερα έκανες ένα μεγάλο καλό. Και να είσαι σίγουρος διπλό και τριπλό θα το βρεις μπροστά σου”, του λέει και ο Μανόλης φεύγει.
Την ίδια στιγμή, η θαμμένη ταυτότητα που βρήκε ο Σαράντος με την Τασούλα έχει κινήσει την περιέργεια όλων, ενώ από την άλλη ο Μπόγρης αποθαρρύνεται από όσα του λέει ο μητροπολίτης, όμως φεύγοντας του δίνει το “πράσινο φως:
“Αυτά τα σχέδια δεν συμφωνούνται ποτέ. Απλά γίνονται”, του λέει και ο Μπόγρης αν και προβληματισμένος αναθαρρεί. Στο μεταξύ, ο Πέτρος τσιτωμένος από την συζήτηση που είχε με τον μητροπολίτη ακολουθεί την Ελισάβετ και της ζητάει εξηγήσεις. “Σοβαρά τώρα, εσύ έβαλες τον μητροπολίτη να μου ρίξει πόρτα; Αυτή ήταν η πρώτη μου μεγάλη δουλειά. Και ο μητροπολίτης τώρα θα αναγκάσει τον Μπόγρη να με διώξει. Είναι ανεπιθύμητος λέει το μοναστήρι. Τι του είπες;”, την ρωτάει κι εκείνη του λέει πως απλά εξομολογήθηκε και του είπε όλα όσα την βαραίνουν και όλα όσα την κάνουν να νιώθει ανάξια να χειροτονηθεί.
Ο Πέτρος όμως δείχνει να μην καταλαβαίνει: “Για μένα πες το του είπες; Που μπλέκομαι εγώ σε όλο αυτό;” την ρωτάει. “Εσύ με έκανες να νιώθω έτσι. Ακόμα ντρέπομαι να σηκώσω τα μάτια μου στην εικόνα του Χριστού. Τα κατάφερες! Η χειροτονία μου προς το παρόν δεν θα γίνει”, του απαντάει και αρχίζει να να περπατάει γρήγορα στον διάδρομο για να τον αποφύγει, αλλά εκείνος συνεχίζει να την ακολουθεί και προσπαθεί να της πει όλα όσα νιώθει.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά ο Θέμης αποφασίζει να δώσει ακόμα μια ευκαιρία στον Βίκο.
“Είναι η τελευταία φορά που στην χαρίζω. Γίνεσαι καλά και φεύγεις. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο…Αν σε ξαναδώ να πλησιάσεις στην Πάτρα σε απόσταση μικρότερη από 50 χιλιόμετρα, δεν θα μείνει τίποτα”, του ξεκαθαρίζει και φεύγει.
Παράλληλα, όπως αναφέρει το diavaseto, ο Πέτρος αποφασίζει να φύγει για πάντα από την Γερακιανή και πηγαίνει να αποχαιρετήσει την Ελισάβετ. “Καθαρό το μύνημα σου. Όχι μόνο από εσένα, αλλά από όλους εδώ”, της λέει δίνοντας της το χέρι. “Λυπάμαι που δεν άκουσες τις παρακλήσεις μου”, του απαντά η Ελισάβετ. Ο Πέτρος με την σειρά του της ζητάει συγνώμη και την ευχαριστεί για όλα. “Μου αρκεί η σκέψη της και μόνο, να κάνει την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά…Αλλά κι ένα βάρος…που δεν θα ζήσει τίποτα. Γιατί η πίστη της της απαγορεύει την χαρά”, της λέει κι εκείνη ξαφνιάζεται και τον κοιτά θυμωμένη…
