Η Νεσχάν Μουλαζίμ πήγε με αμαξίδιο στο Happy Day και μίλησε για την προσπάθειά της να μείνει έγκυος.
«Πάλεψα για την εγκυμοσύνη 4 χρόνια. Έκανα εξωσωματική. Μετά τα 40 δεν είναι εύκολο να μείνεις με εύκολο τρόπο. Στην πρώτη εγκυμοσύνη είχαμε δίδυμα και τα έχασα. Είχα χάσει κει την πίστη μου. Με πολύ ενθάρρυνση προσπάθησα ξανά. Αυτή τη φορά ένιωθα μέσα μου ότι ήρθε η ώρα. Βάλαμε ένα έμβρυο και λέω αν είναι να γίνει θα γίνει. Αισθάνθηκα ότι θα γίνει το είπα και στον σύζυγό μου. Όσες δυσκολίες και να είχα ποτέ δεν έχασα τη θετική μου πλευρά», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Και σε άλλο σημείο, αποκάλυψε για το πρόβλημα υγείας: «Είναι Σπάνιο. Μέχρι πέντε μηνών δεν είχα τίποτα, ούτε που την κατάλαβα. Ξαφνικά άρχισαν να πονάνε τα πόδια μου. Στην αρχή λέγαμε είναι φυσιολογικό, όσο περνούσε ο καιρός όμως οι πόνοι ήταν ανυπόφοροι. Έχω περάσει από ορθοπαιδικούς…. έχω κάνει άπειρες εξετάσεις για να δούμε τι είναι. Μέχρι να καταλήξουμε…. Έχει πάρα πολύ πόνο… Είναι παροδική οστεοπόρωση κύησης. Φορούσα νάρθηκα στα πόδια, είμαι με το αμαξίδιο. Τώρα που έχουμε κάνει μια θεραπεία, βελτιώνομαι αλλά και πάλι χωρίς το αμαξίδιο μου όμως δεν μπορώ να περπατήσω. Στο σπίτι περπατάω με πι. Φοβόμαστε μη σπάσουν κάποια άκρα μου. Εγώ τώρα που λίγο έχω ξεκινήσει να περπατάω, ο γιατρός μου φοβάται».
Και συνέχισε λέγοντας: «Όταν γεννήσω αυτό θα φύγει, μέσα σε δέκα ημέρες. Πιστεύουμε ότι ήδη είναι πολύ καλύτερα. Όπως είδες σηκώθηκα, πριν δυο μήνες ήμουν πάντα ξάπλα. Ο σύζυγος μου έχει μεγάλο φόβο για όλα αυτά που πέρασα».
Και υπογράμμισε στην Σταματίνα Τσιμτσιλή: «Ο σύζυγος μου από την πρώτη στιγμή μου είπε εγώ θέλω εσένα, το επόμενο αν θα έρθει, θα έρθει αλλά δεν θέλω να στεναχωριέσαι και να κλαις. Αν έρθει ένα παιδί με το καλό να έρθει. Ήταν πολύ υποστηρικτικός».
Και κατέληξε λέγοντας: «Όταν έχασα τα μωράκια έλεγα “μάλλον δεν είναι τυχερό μου”, “μάλλον δεν είναι να γίνω μαμά”. Πολύ δύσκολα το ξεπέρασα. Αυτή είναι η τέταρτή μου προσπάθεια. Έκαναν δυο προσπάθειες που δεν κατέληξαν καθόλου… Ένιωσα απογοήτευση. Είναι ψυχοφθόρο γενικά. Ενέσεις, χάπια… θεωρείς ότι τα κάνεις ολόσωστα και η κατάληξη είναι… «όχι». Και τώρα δεν μπορούσα να το πιστέψω».
