Είναι γεγονός πως τα τελευταία επτά έτη η χώρα μας αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό της και τα οποία στο πέρασμα του χρόνου γίνονται εντονότερα. Υπάρχουν πολλοί οι οποίοι, προ κρίσης, ζούσαν πλουσιοπάροχα και με πλαστικό χρήμα με αποτέλεσμα τη στιγμή της ξέσπασε η κρίση να μην μπορούν να ανταποκριθούν, καθότι, ο παράγοντας ανεργία λειτούργησε σαν τσουνάμι που στη κυριολεξία “έπνιξε” πολλούς εξ’αυτών που δεν είχαν προβλέψει μια τέτοια κρίση. Βέβαια υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι και προ κρίσης έκαναν μια ταπεινή ζωή, έχοντας ένα χαμηλό εισόδημα, ζώντας κατά τ’άλλα ταπεινά και παρόλα αυτά βρέθηκαν και αυτοί στο μάτι του κυκλώνα και προσγειώθηκαν ανώμαλα, αφού είδαν τη ζωή τους μέρα με τη μέρα να αλλάζει προς το χειρότερο. Η εικόνα εδώ είναι χαρακτηριστική και απεικονίζει με θλιβερό τρόπο μια πραγματικότητα.
Άνθρωποι μόνοι, απελπισμένοι χωρίς κανένα εισόδημα, έχοντας υποστεί οικονομική καταστροφή να μένουν σε παγκάκια, πεζοδρόμια , πάρκα ή όπου αλλού βρουν θέτοντας τον εαυτό τους σε κίνδυνο ανά πάσα ώρα και ένα κράτος (ως συνήθως) αδύναμο να προστατέψει αλλά και να μεριμνήσει για την ασφάλεια τους αλλά και για το ιερό δικαίωμα τους σε μία αξιοπρεπή ζωή!
