Η Γλυκερία μίλησε στην εκπομπή, Πάμε Δανάη για την ζωή με τις εγγονές της, την πρόσφατη απώλεια της μητέρα της, τη φθορά στις μακρόχρονες σχέσεις, αλλά και για το μεγάλο λάθος που έκανε στη ζωή της. Τη Μεγάλη Δευτέρα και τη Μεγάλη Τρίτη 29 & 30 Απρίλιου, παρουσιάζει στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο τη μουσική παράσταση «Ω γλυκύ μου έαρ».
«Τους εκκλησιαστικούς ύμνους τους γνωρίζω από παιδί, μεγάλωσα σε χωριό, όπου το Πάσχα ήταν όμορφο, γραφικό και παραδοσιακό. Από τότε τους τραγουδούσα. Αυτοί οι ύμνοι είναι μέσα στο DNA μου, ο πατέρας μου ήταν ερασιτέχνης ψάλτης, αλλά γνώριζε τη βυζαντινή μουσική και μου το μετέδωσε. Όταν ερμηνεύω το ”Ω γλυκύ μου έαρ” ο γιος μου είναι στο μυαλό μου, αλλά και τα παιδιά όλου του κόσμου, είναι ο σπαρακτικός θρήνος μιας γυναίκας που χάνει το γιο της».
Και συμπλήρωσε: «Στο ”Ω γλυκύ μου έαρ” έρχονται στο μυαλό μου εικόνες από πολέμους, από μητέρες που έχουν χάσει τα παιδιά τους πρόωρα, είναι συγκινητικό. Όταν χάνεις τη μητέρα σου είναι ένας ξεριζωμός, είναι ορφάνια, όσο μεγάλος να είναι ο γονιός σου που φεύγει, είναι σα να κόβονται οι ρίζες σου. Όταν χάνεις κάποιον υπάρχει η παρηγοριά ότι η ψυχή του ταξιδεύει, ότι είναι κάπου καλυτέρα, αλλά μας λείπει πάρα πολύ η φυσική του παρουσία. Εγώ μιλάω με τη μητέρα μου που έφυγε από τη ζωή και τη λέω τη λέξη ”μαμά”, έχω μια εσωτερική επικοινωνία με την ψυχούλα της και αυτό με παρηγοράει».
Για τον ρόλο της γιαγιάς λέει η ίδια: «Η μεγάλη μου εγγονή η Γλυκερία θα γίνει πέντε ετών και η μικρή που έχει το όνομα της άλλης γιαγιάς θα γίνει δυο ετών. Ο ρόλος της γιαγιάς είναι ο ομορφότερος όλων, τα παιδιά είναι εν δυνάμει άγγελοι, έχουν όλη την αθωότητα μέσα τους, εμείς τα μολύνουμε και γίνονται πιο πονηρά. Η μεγάλη μου εγγονή βλέπει φουστάνια και μου λέει ”γιαγιά, θα μου το δώσεις όταν μεγαλώσω;”. Της αρέσουν όλα όσα χρησιμοποιεί ένας καλλιτέχνης».
«Αν πάρεις κατά γράμμα όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, θα έπρεπε να είσαι συνέχεια θυμωμένος, προσπαθώ να το ισορροπήσω με την ψήφο μου. Θέλω να είμαι ψύχραιμη και αισιόδοξη, ο άνθρωπος υπάρχει εδώ στη γη για να επιβιώσει, ότι θα νικήσει το δίκαιο, και ότι το φως θα νικήσει το σκοτάδι. Όσοι εργάζονται εναντίον των φωτεινών πράγματων, είναι καταδικασμένοι» δήλωσε.
Στην ερώτηση πώς αντιμετωπίζει την φθορά στις μακρόχρονες σχέσεις απάντησε: «Όπως συμβαίνει σε όλα τα ζευγάρια που περνούν πολλά χρόνιά μαζί, υπάρχει και φθορά, αλλά στο θέμα της εργασίας ο Στέλιος (Φωτιάδης) είναι απαιτητικός και καταπιεστικός. Ενώ επαγγελματικά είμαι πολύ συνεπής, δεν είμαι συνεπής με τον εαυτό μου, δεν διεκδικώ αυτά που πρέπει για τη Γλυκερία, αυτά που δικαιούται. Δεν έχω έλλειψη θάρρους, αλλά συγχωρώ τα πάντα, δείχνω καλοσύνη, δεν ξέρω αν είμαι μεγαλόψυχη, αλλά δεν θέλω να υποφέρουν οι άνθρωποι δίπλα μου. Όταν διαπίστωσα τη φθορά στη σχέση μου με το σύζυγό μου, δεν έκανα τίποτε, είναι ένας κύκλος που περνάει και κλείνει, ανθρώπινα είναι αυτά. Σε μια σχέση υπάρχουν καβγάδες και διαφορές, κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος με κάποιον άλλον».
Ενώ για τον εαυτό της ανέφερε: «Παλιά, όταν ήμουν πιο νέα, είχα μέσα μου το αίσθημα της εκδίκησης, ήθελα να ανταποδώσω το κακό, τώρα δεν το έχω ούτε αυτό, μου αρέσει να συγχωρώ. Θέλω πλέον να κατανοώ για ποιο λόγο ένας άνθρωπος μπορεί να φέρθηκε άσχημα εναντίον μου. Μπορώ να αναγνωρίσω αν κάποιος φέρθηκε άσχημα για να με προσπεράσει επαγγελματικά, δεν πειράζει. Τα χρήματα είναι αναγκαία για το βιοπορισμό μας, αλλά δεν είμαι υπέρ της συσσώρευσης του χρήματος, δεν είμαι άπληστη».
