Σήμερα από το πρωί ακούω και βλέπω για το περίφημο Halloween. Μικροί μεγάλοι μοιράζουν ευχές και αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να προβληματίσει κάθε νοήμονα σκεπτόμενο άνθρωπο. Δεν θα έδινα ιδιαίτερη σημασία στο όλο γεγονός μέχρι τη στιγμή που χτύπησε το τηλέφωνο μου και η ξαδέρφη μου (μαθήτρια δημοτικού) μου ευχήθηκε Happy Halloween. Τότε ήχησε καμπανάκι μέσα μου καθώς ένιωσα ότι κάποιοι, τελικά ,έχουν οργανωμένο σχέδιο, ένα σχέδιο που δεν είναι άλλο από το να ξεριζώσουν ήθη και έθιμα με το να οικειοποιούνται κάθε ξενόφερτη αηδία. Όταν άκουσα τη μικρή να μου λέει ότι τους μίλησαν σήμερα για το Halloween οι δάσκαλοι στο σχολείο τότε ήταν που ξέσπασα αφού, είτε το θέλουμε,είτε όχι, η κοινωνία διαμορφώνει την πρώτη της εικόνα πρωτίστως από την ίδια την οικογένεια και δευτερευόντως από το σχολείο. Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολικός, αυτό όμως που ξέρω είναι ότι χανόμαστε!
