«ΤΟ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΕΙΔΙΟΝ» του Γ. Βιζυηνού σε σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη

«ΤΟ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΕΙΔΙΟΝ», σε διασκευή και διδασκαλία του Δήμου Αβδελιώδη, με πρωτότυπη μουσική του Βαγγέλη Γιαννάκη, είναι η αυτοβιογραφική ιστορία του ίδιου του Βιζυηνού, που καθηλώνει από τη μαγεία του λόγου και των αισθημάτων του που το πλημμυρίζουν.

Αισθήματα πραγματικών και φανταστικών ταξιδιών που έζησε ο Συγγραφέας στην ηλικία των δέκα χρόνων, όταν με εντολή της Μητέρας του ένας συγγενής τους τον μεταφέρει με τ’ άλογο από την κωμόπολη της Βιζύης της Θράκης στην Κωνσταντινούπολη, για να μάθει την τέχνη του ράπτη σ’ ένα μεγάλο ραφτάδικο που διευθύνει ένας σκληρός και απρόσιτος Μάστορας.

Το έργο που βρίθει από γοητευτικά ηθογραφικά στοιχεία, είναι ένα διαχρονικό αριστούργημα της ανάδειξης των πανανθρώπινων αξιών, που παραμένει ολοζώντανο για τον πλούτο των εικόνων και των ιδεών του, με κυριότερη την ιδέα του κινήτρου και του σκοπού για τον οποίο δημιουργείται ένα έργο Τέχνης, από τη στιγμή της σύλληψής του έως την πραγμάτωσή του.

Μ’ αυτή τη σκηνή αρχίζει το έργο και στη συνέχεια παρακολουθούμε τη συνέπεια της γραφής του πάνω σ’ αυτή την ιδέα, που κατατάσσει τον Γεώργιο Βιζυηνό στο πνεύμα του Ομήρου και των μεγάλων δραματουργών του Αρχαίου Δράματος.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Διδασκαλία Ερμηνείας, Σκηνική όψη, Σκηνοθεσία Δήμος Αβδελιώδης

Ερμηνεία: Γιώργος Νικόπουλος

Μουσική σύνθεση: Βαγγέλης Γιαννάκης

Κουστούμι, Μακέτες: Αριστείδης Πατσόγλου

Φωτογραφίες: Γιώργος Ζαφειρόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Στεφανία Βλάχου

 

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

«Ο Αβδελιώδης δίδαξε το έργο σαν μουσική παρτιτούρα, απογειώνοντας την πεμπτουσία του περιεχομένου μέσα από μια ατμόσφαιρα μυσταγωγίας. Η απόδοση των εσωτερικών ρυθμών της ποιητικής πρόζας του Βιζυηνού οδηγεί σε πρωτόγνωρες ψυχικές σφαίρες και το θεατή. Προσφέροντάς μας γενναιόδωρα ένα φάρμακο ψυχής και καθαρής αισθητικής.»
Ιωάννα Κλεφτόγιαννη, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 2011

«Ο Δήμος Αβδελιώδης είναι Δάσκαλος. Ο τρόπος που δίδαξε στον νεαρό Γιώργο Νικόπουλο – έναν εξαιρετικό δέκτη- είναι καθηλωτικός, και δεν είναι που πάλλεται από συγκίνηση, δεν είναι που “αναδεύει” σαγηνευτικά στο σανίδι, είναι, κυρίως, η καθαρότητα με την οποία καταφέρνει να αποδώσει, να μεταγγίσει στον θεατή τον λόγο του Βιζυηνού. Δείτε τον! Και ακούστε τον!»
Γιώργος Σαρηγιάννης, Τα ΝΕΑ, 2011

«Ταξίδι στη γλώσσα του Βιζυηνού, στη γλώσσα της εποχής του, στη συνέχεια της γλώσσας, στη γλώσσα που έχει πολλά επίθετα, πολλά ουσιαστικά, που περιλαμβάνει και τις λόγιες εκφράσεις και τις λαϊκές, -στα ίδια βήματα πάτησε κι ο Παπαδιαμάντης λίγο αργότερα-, ένα ταξίδι στον πλούτο της γλώσσας δηλαδή. Ταξίδι στην ευλαβική επιμονή και υπομονή ενός δημιουργού, του Δήμου Αβδελιώδη, να καταπιάνεται με κείμενα που έβαλαν τις βάσεις στη λογοτεχνία και στη γλώσσα και να τα αναδεικνύει στη σκηνή. Στο πείσμα του να εκφέρονται οι λέξεις με έναν διαφορετικό τρόπο, με έναν διαφορετικό τονισμό, και να γίνονται έτσι πιο κατανοητές, πιο ζωντανές.»
Όλγα Σελλά, 
Flâneur#27, 2017

«Με γνώμονα την ιδιωματική γραφή και τη σκηνική της εκφορά ο Αβδελιώδης συνεχίζει να διερευνά και να εντοπίζει σημαντικά κείμενα της νεοελληνικής πεζογραφίας, κατόρθωσε σίγουρα να συνεπάρει ένα κοινό που θα είχε άγνωστες λέξεις διαβάζοντας το διήγημα, ίσως και καμιά προθυμία να το παρακολουθήσει, ωστόσο το καθήλωσε και το έκανε να γελά με το λεπτότατο χιούμορ των περιγραφών ή τις ηθογραφικές αποστροφές από τις βλαστήμιες της γιαγιάς. Κέρδος ανέλπιστο της θεατρικής παρέμβασης σε κείμενα του 19ου αιώνα.»
Αννυ Κολτσιδοπούλου, Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, 2017

«Όταν ακούω ότι κάπου ιερουργεί ο Δήμος Αβδελιώδης τρέχω μετά χαράς, χάνομαι στο σκοτάδι της αίθουσας, βουλιάζω στην καρέκλα μου και ξαναγίνομαι παιδί, έτοιμο να ξεναγηθεί στους προσφιλείς μύθους χωρίς να παραμυθιάζεται. «Παρακολούθησα την παράσταση και εκστασιάστηκα. Μια ψυχαγωγική βραδιά όπου το χιούμορ αντισταθμίζει το έρεβος της ανθρώπινης ύπαρξης.» Αυτό είναι το συστατικό στοιχείο και το μυστικό της αβδελιώδειας Τέχνης: ο σεβασμός στο θεατή, ο σεβασμός στη ζωντανή ανθρώπινη λαλιά, το δέος απέναντι στους μύθους. Βλέπω και ξαναβλέπω «Το Μόνον Της Ζωής Του Ταξείδιον» σα να είναι κάθε φορά η πρώτη. 
Κωνσταντίνος Μπούρας, Critique.gr, Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, 2017
 
«Η ιστορική παράσταση του Δήμου Αβδελιώδη, ξεκίνησε το 2010 με ερμηνευτή τον Γιώργο Νικόπουλο και είχαμε την τύχη να τη δούμε φέτος ανανεωμένη στο Πάρκο Πάρου, με αριστοτεχνική εκτέλεση από τον ίδιο ηθοποιό, ο οποίος κατάφερε με περίτεχνο τρόπο να αποδώσει το κείμενο, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα της φωνής και του σώματος, πετυχαίνοντας την ακαριαία εναλλαγή, ηχοχρωμάτων, διαθέσεων, ηλικίας και φύλων.»
OMAΔΑ ΠΑΡΚΟΥ ΠΑΡΟΥ, 16 Ιουλίου 2025
 

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2025, μία παράσταση

ώρα προσέλευσης 19:30, ώρα έναρξης 20:00

Διάρκεια: 90’

ΘΕΑΤΡΟ

STUDIO New Star Art Cinema

Σταυροπούλου 33 & Σπάρτης, Πλατεία Αμερικής
Ακολούθησε το magazinomou.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος όλα τα spoilers των αγαπημένων σου σειρών και όχι μόνο.

Share:

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
#On Key

ΑΡΘΡΑ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ