Σάλος έχει ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα μετά από ένα τσουνάμι αποκαλύψεων στο καλλιτεχνικό χώρο και δη το ελληνικό θέατρο, με τις καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης να διαδέχονται ή μία την άλλη και με το κίνημα #metoo να παίρνει άλλες διαστάσεις.
Ωστόσο, μια από τις πιο σοκαριστικές αποκαλύψεις επρόκειτο για ένα, άλλοτε, από τα πιο αγαπημένα κωμικά πρόσωπα της ελληνικής τηλεόρασης και του ελληνικού θεάτρου. Ο Πέτρος Φιλιππίδης, εκείνο το αγόρι που αγαπήσαμε από το «Χάι Ροκ» του 1992, μια δεκαετία νοσταλγίας όπου τα social media δεν είχαν εισβάλλει ακόμα στη ζωή μας, όπου δεν υπήρχαν το Instagram, το Youtube, το NetBet κ.α., «μεταλλάχθηκε» σταδιακά σε ένα ηθοποιό, που με την πρώτη ευκαιρία έχριζε τον εαυτό του ως έναν από τους κορυφαίους της γενιάς του.
Τριάντα χρόνια γεμάτα μεγάλες επιτυχίες και αξιοσημείωτες συνεργασίες αλλά και γεμάτα μιας πρωτοφανούς αλαζονείας για το χώρο του θεάτρου και δηλώσεις οι οποίες συχνά προκαλούσαν. Σειρές που άφησαν εποχή και που όμως πια δεν θα παίζονται σε επανάληψη έτσι ώστε να μην προκαλείται το κοινό αίσθημα από την παρουσία του προσώπου αυτού στους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Κανάλια που δεν επιθυμούν τη παραμικρή σχέση μαζί του, σειρά της κρατικής τηλεόρασης που τον αντικατέστησε αμέσως μόλις η πρώτη καταγγελία είδε το φως της δημοσιότητας, διαφημίσεις που αποσύρθηκαν, και οι άλλοτε θαυμαστές που όπως τον τοποθέτησαν στη κορυφή έτσι τώρα τον δικάζουν αυστηρά και τον αποδοκιμάζουν.
Και όταν ο συνάδελφός του Πέτρος Μπουσουλόπουλος «τόλμησε» να μην αναφέρει το όνομα του μεταξύ των σπουδαιότερων Ελλήνων ηθοποιών, παρόλο που ο ίδιος διευκρίνισε ότι δεν αναφέρεται στους μεγαλύτερους που έχουν κριθεί από το κοινό, ο Πέτρος Φιλιππίδης το εξέλαβε ως απαξίωση και του επιτέθηκε. «Πείτε στον κ. Μπουσουλόπουλο να είναι προσεκτικός! Γιατί ο Μπουσουλόπουλος έχει παίξει με δύο από τους μεγαλύτερους Έλληνες ηθοποιούς, με τον κ. Μπέζο και τον κ. Φιλιππίδη» απάντησε σε σχετική ερώτηση.
Την υπεροψία αυτή και τη μεγαλομανεία, ή σύμφωνα με μια χαρακτηριστική λαϊκή έκφραση το γεγονός ότι «καβάλησε το καλάμι» και «πήρε ψηλά τον αμανέ» δεν πέρασε φυσικά απαρατήρητο από το κοινό, καθώς πολλοί θεατρόφιλοι φαίνονταν να απογοητεύονται ολοένα και περισσότερο από αυτή την αλλαγή του ηθοποιού και δεν ήταν λίγες οι φορές που οι γεμάτες έπαρση απαντήσεις του έδωσαν τροφή για πολύ αρνητικά σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Και αν αληθεύουν όλες αυτές οι καταγγελίες ο κ. Φιλιππίδης όχο μόνο έπαψε να υπηρετεί σωστά την τέχνη, αλλά μάλλον θεώρησε ότι οι συνεργάτες του ήταν υποχείρια του, που προκειμένου να σταθούν δίπλα σε αυτό το τέρας υποκριτικής και να κλέψουν λίγη από τη λάμψη του, όφειλαν να υποκύψουν σε όλες τις άρρωστες επιθυμίες του.
«Είμαι σπουδαίος πρωταγωνιστής, γιατί να μην το πω;»
«Λέω τα πράγματα με το όνομά τους. Κάνω μια δουλειά και προσπαθώ να την κάνω όσο καλύτερα γίνεται για να έχει το καλύτερο αποτέλεσμα. Όταν λοιπόν κάνω σπουδαίες δουλειές γιατί να μην το πω; Κι όταν είμαι πολύ καλός ηθοποιός και σπουδαίος πρωταγωνιστής;». Με αυτά τα λόγια ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του. Προφανώς, δεν συνειδητοποίησε ποτέ ότι είναι καλύτερα να αφήνεις τους άλλους να μιλούν για εσένα.
Η αλήθεια είναι ότι το κοινό όλα αυτά τα χρόνια γέμιζε το θέατρο Μουσούρη, από το οποίο εκδιώχθηκε, και χειροκροτούσε τον πρωταγωνιστή ο οποίος ένιωθε βασιλιάς και κύριος των πάντων. Ο Πέτρος Φιλιππίδης δεν δέχεται κριτική, είναι ο καλύτερος και το λέει με κάθε ευκαιρία.
Όμως ο Σαίξπηρ έλεγε πως «Ο κόσμος είναι μια θεατρική σκηνή και όλοι, άντρες και γυναίκες, απλά ηθοποιοί. Έχουν τις εισόδους τους και τις εξόδους τους», αλλά ο Πέτρος Φιλιππίδης δεν σκέφτηκε ποτέ ότι όταν κλείσει η αυλαία, η έξοδος από το έργο της πραγματικής ζωής θα γινόταν όχι με χειροκροτήματα αλλά μάλλον με γιουχαρίσματα και εκφράσεις δημόσιας αποδοκιμασίας.
