Στούντιο 4: Η σπουδαία ηθοποιός, Λυδία Κονιόρδου, με αφορμή την ταινία «Η Φόνισσα» γύρισε το χρόνο πίσω, στην εποχή που ενσάρκωσε τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη και θυμήθηκε τις δυσκολίες που είχε αντιμετωπίσει λόγω της βαρύτητας του έργου και του ρόλου της.
«Όταν παίζαμε τη Φόνισσα, το έργο αυτό ήταν τόσο ακραίο, τόσο άγριο. Κάθε βράδυ έκανα τον σταυρό μου κι έλεγα: απελθέτω απ’ εμού το πικρό ποτήριον. Παρ’ όλο που λάτρευα τον ρόλο, λάτρευα τον Παπαδιαμάντη, ήταν τέτοια η δοκιμασία κάθε βράδυ. Επί τρία χρόνια δεν έζησα για να παίξω αυτόν τον ρόλο. Δεν έζησα», είπε αρχικά η Λυδία Κονιόρδου και συνέχισε:
«Παίζαμε, γυρνούσα σπίτι 12-1 και κοιμόμουν στις 5 το πρωί, γιατί δεν μ’ έπαιρνε ο ύπνος. Δεν μπορούσα από τους δαιμόνους που έβλεπα κάθε βράδυ που αναμετριόμουν. Έλεγα: ας βάλει ο Θεός το χέρι του να γυρίσω πίσω κάθε βράδυ. Ήταν άγριο πράγμα, πολύ άγριο πράγμα, πολύ ακραίο και απόλυτο. Νομίζω ότι δεν έχω ξανακάνει κάτι τόσο απόλυτο και τόσο ακραίο. Επειδή εγώ δεν είμαι ο άνθρωπος που θα βγει και θα πιει, δεν μπορούσα τα βράδια να κοιμηθώ. Είχα δει όλα τα ντοκιμαντέρ, τα τηλεμάρκετιγνκ, τα χαλιά, τις επαναλήψεις. Αυτό το ντοκιμαντέρ για το Εδιμβούργο πρέπει να το είδα και 10 φορές».
Δείτε το βίντεο:
