Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εκπομπή του Κωνσταντίνου Καμέα, Status που προβάλλεται στον Astra Tv παραχώρησε η Ιλάειρα Ζήση και ο Μαυρίκιος Μαυρικίου. Μάλιστα, η σύζυγος του Κύπριου τραγουδιστή μίλησε μεταξύ άλλων για την παιδική της ηλικία, την μοναχικότητα και τις αυτοκτονικές της τάσεις.
Η ίδια πριν μερικές μέρες είχε προχωρήσει ξανά σε μια συγκινητική εξομολόγηση μιλώντας στον Γιάννη Πουλόπουλο και στη κάμερα της εκπομπής Super Κατερίνα.
«Είχα πρόβλημα με τις καθηγήτριές μου. Θυμάμαι μια δασκάλα στο σχολείο που μας χτυπούσε, με κορόιδευαν τα παιδιά στο σχολείο επειδή ήμουν πάρα πολύ διαφορετική. Έλεγα στη μαμά μου ότι δεν έχω φίλους και μου έλεγε θα πας στο Λύκειο και θα βρεις φίλους, θα πας στο Πανεπιστήμιο και θα βρεις… Δεν ταίριαζα με τους άλλους», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά και αμέσως μετά ξέσπασε σε κλάματα.
Η εξομολόγηση της Ιλάειρας Ζήση
«Στην παιδική μου ηλικία θυμάμαι τον εαυτό μου συνέχεια να είμαι μόνη μου στο δωμάτιο μου. Έπαιζα με τις κούκλες μου μέχρι και την τρίτη Γυμνασίου. Που άμα πεις τώρα σε ένα παιδάκι στην τρίτη Γυμνασίου να παίξει με τις κούκλες, θα σε κοιτάει λίγο περίεργα. Ήμουν πολύ κλειστό παιδάκι, είχα πολύ μεγάλη φαντασία για αυτό προέκυψε και η υποκριτική, έπαιζα ρόλους στο δωμάτιο μόνη μου. Οι γονείς μου δούλευαν πάρα πολλές ώρες, δηλαδή και να ήθελαν δεν μπορούσαν να είναι εκεί όσο θα έπρεπε γιατί δούλευαν αρκετές ώρες. Το καταλαβαίνω και το καταννοώ. Δεν υπάρχει θέμα. Στο σχολείο ήμουν πάρα πολύ διαφορετική.
Ήμουν παιδί που ήθελε πάντα να κάνει παρέα με τα παιδιά που ήταν μόνα τους. Δηλαδή έρχονταν παιδιά από το εξωτερικό, από την Αλβανία και την Βουλγαρία και ήθελα πάντα να τα στηρίξω. Ήμουν πάντα εκεί, ήθελα πάντα να κάνω παρέα με αυτά τα παιδιά και δεν με ένοιαζε καθόλου που δεν είχα παρέες. Σε μεγαλύτερη ηλικία που ήθελα και γω να πάω για έναν καφέ, στεναχωριόμουν πολύ και έλεγα στη μαμά μου πως δεν μπορούσα να βρω φίλες. Υπήρχε και εκμετάλλευση, επειδή ήμουν πολύ καλή μαζί τους και ήμουν ευκατάστατη, οι γονείς μου δεν ήθελαν να κάνω παρέα με κάποια παιδιά γιατί το έβλεπαν αυτό συναισθηματικά ότι με έκαναν παρέα για άλλους λόγους. Στο περιθώριο όμως δεν έμεινα από τους συμμαθητές μου τόσο πολύ όσο έμεινα από τις δασκάλες μου.
Έρχονταν συνέχεια λάθος δασκάλες στο περιβάλλον μου και πέρασα πάρα πολύ δύσκολα στο σχολείο. Οι γονείς μου δούλευαν πάρα πολύ, γύρναγα στο σπίτι μου, δεν μιλούσα, ήμουν πολύ κλειστό παιδί και είχα πολλές αυτοκτονικές τάσεις. Δηλαδή ήθελα συνέχεια να κάνω κακό στον εαυτό μου. Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να κάνω κακό στον εαυτό μου. Ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδος για μένα», κατέληξε η Ιλάειρα Ζήση.
