Η συνήθεια και ο φόβος της μοναξιάς είναι μία απάντηση που άκουσα πρόσφατα από μία νέα θεραπευόμενη μου σε σχέση. Είναι θλιβερό που αρκετές γυναίκες και λιγότεροι άντρες επιμένουν να προσπαθούν και να δίνουν άπειρες ευκαιρίες σε σχέσεις που γνωρίζουν ότι δεν οδηγούν πουθενά, που τους πληγώνουν συχνά, που τους μιζεριάζουν, που τους ματαιώνουν μα πάνω απ’ όλα που οι ίδιοι μέσα τους γνωρίζουν ότι θα πρέπει να τις είχαν τερματίσει εδώ και καιρό!
Γιατί όμως μπορεί να συμβαίνει αυτό σε κάποιο άτομο;
1) Γιατί νιώθει ανασφαλές, ανεπαρκές και έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση σ ’ότι αφορά στον εαυτό και τις ικανότητες του.
2) Γιατί υπάρχει εξάρτηση. Βασικό χαρακτηριστικό αυτής της εξάρτησης είναι ο φόβος ότι το άτομο δε θα τα βγάλει πέρα μόνο του. Έτσι, εξαρτάται μόνιμα από το άλλο άτομο, σπάνια διαφωνεί μαζί του μη διακινδυνέψει να το χάσει και η ιδέα μόνο του χωρισμού το τρομάζει. Γιατί ανεχόμενο την έλλειψη συναισθηματικής αμοιβαιότητας και υπομένοντας ψυχοφθόρες καταστάσεις ελπίζει πάντα στο θαύμα, στη δικαίωση! Γιατί πάντα έχει τη προσδοκία να αγαπηθεί όπως του αξίζει.
3) Γιατί ο καθένας μας είχε τα βιώματα του ως παιδί σε σχέση με τους γονείς του (τους φροντιστές του) και συνήθως αναπαράγει το μοντέλο της σχέσης που είχε μαζί τους ως ενήλικας.
4) Γιατί φοβάται τη μοναξιά και βιώνει πολύ αγχογόνα ένα πιθανό χωρισμό, πόσο μάλλον αν είναι πεπεισμένο ότι δε θα βρει άλλον/η σύντροφο. Γι’ αυτό και ωραιοποιεί καταστάσεις, παραβλέπει γεγονότα και δυστυχώς υποκρίνεται.
5) Γιατί «ντρέπεται» πάλι να χωρίσει. Άλλη μία αποτυχία στο καρνέ των σχέσεων του. Πώς θα το κρίνουν η οικογένεια και οι φίλοι του που φαίνεται να έχουν επιτυχημένες και ευτυχισμένες σχέσεις;
6) Γιατί η «συνήθεια» είναι πιο δυνατό συναίσθημα και από την αγάπη!
Υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά αδυνατούν να χωρίσουν. Όμως, μέσα από τη ψυχοθεραπεία, ένας άνθρωπος μπορεί να δώσει στον εαυτό του την ευκαιρία να απαλλαχθεί από τις ανασφάλειες και τις φοβίες του, να ανακτήσει την αυτοπεποίθηση του και να αποφασίσει το πραγματικά καλύτερο για τη ζωή του.
Η Ήρα Σαρακηνού είναι Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια και Ομαδική Αναλύτρια σε γραφείο που διατηρεί στη Κηφισιά (Παπαδιαμάντη 1, 14561) από το 2002. Οι μεταπτυχιακές της σπουδές αφορούν τη Συμβουλευτική και την Κλινική Ψυχολογία και έλαβαν χώρα στα Manchester Metropolitan University και University of Manchester, στο Μάντσεστερ της Αγγλίας και στο Universita di Napoli στη Νάπολη της Ιταλίας. Έχει ολοκληρώσει την 4ετή εκπαίδευση της στην Ομαδική Ανάλυση και τη Ψυχοθεραπεία. Το 2005 υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Ελληνικού Οργανισμού Ψυχοθεραπείας και Παιδείας στην Ομαδική Ανάλυση (HOPE in GA), στον οποίο εξακολουθεί να απασχολείται ως επόπτρια στην εκπαίδευση. Επιπλέον, είναι μέλος της IAGP (International Association of Group Psychotherapy). Έχει παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια και ημερίδες και έχει εργαστεί εθελοντικά και σαν εκπαιδευόμενη στο Δρομοκαΐτειο Νοσοκομείο Αττικής, στο τμήμα Ά ανδρών με χρόνιες ψυχώσεις, σε ξενώνες ηλικιωμένων με χρόνιες ψυχιατρικές παθήσεις, σε κέντρο θεραπείας εξαρτημένων ατόμων, καθώς επίσης και σε κέντρο θεραπείας κακοποιημένων γυναικών. Επιπλέον, έχει εκπαιδευτεί στη διεξαγωγή και διάγνωση ψυχομετρικών test MMPI (test αξιολόγησης ψυχοπαθολογίας) και WISC (test κλίμακας μέτρησης νοημοσύνης ανηλίκων).
