Σασμός: Μπορεί να έγινε ευρέως γνωστός μέσα από τη νέα σειρά του Alpha με τον ρόλο του Μαθιού, ωστόσο ο Δημήτρης Λάλος έχει διαγράψει μια άξια πορεία τόσο στο θέατρο όσο και σε τηλεοπτικές σειρές και πραγματικά στα πρώτα του βήματα ήταν ένας άλλος.
Σίγουρα σε έχει γοητεύσει κι εσένα το ξανθό χρώμα τα μαλλιά και στα μούσια της αλλά και το ανοιχτό χρώμα των ματιών τους όμως ο Δημήτρης Λάλος ανήκει σε εκείνη την κατηγορία ανδρών που όσο μεγαλώνουν τόσο πιο γοητευτικοί γίνονται
Η βράβευση και τα πρώτα βήματα
Ο Δημήτρης Λάλος έχει πάρει το κορυφαίο βραβείο ερμηνείας στο θέατρο στη χώρα μας, το βραβείο Δημήτρης Χορν. Έγινε ο 12ος νικητής του θεατρικού βραβείου παμψηφεί για τον ρόλο του Χοσεφίνο στην παράσταση Λα Τσούνγκα του Μάριο Βάργκας Λιόσα.
Δείγμα της δουλειάς του στο θέατρο είναι οι παραστάσεις Η αρρώστια της νιότης (2019), Πνεύμονες-Lungs (2018), Ο Άσχημος (2020), Οιδίπους επί Κολωνώ (2017).
Στον κινηματογράφο συμμετείχε στις ταινίες Οι Αισθηματίες (2014), Kala azar (2020).
Η πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση ήταν το 2005 μέσα από την συχνότητα του Alpha, στην σειρά Piatsa Κολωνάκι. Αυτή ήταν η αρχή για μία καταξιωμένη πορεία στο χώρο της τηλεόρασης αφού τις υπόλοιπες χρονιές πρωταγωνίστησε σε αρκετές ακόμα όπως οι Αληθινοί έρωτες, Κλεμμένη Ζωή, Η τελευταία παράσταση, Ματωμένα Χώματα.
Ωστόσο εμείς τον μάθαμε καλύτερα μέσα από την τηλεοπτική επιτυχία «Σιωπηλός Δρόμος».
Ο ηθοποιός υποδυόταν τον αστυνομικό και η ερμηνεία του άφησε εποχή. Τώρα τον απολαμβάνουμε μέσα από τον Σασμό δείχνοντάς μας για ακόμη μια φορά το πόσο καλός ηθοποιός είναι.
«Είχα να κάνω τηλεόραση 12 χρόνια γιατί ήθελα να κάνω κάτι κινηματογραφικό. Ο παππούς μου ήταν ανθρακωρύχος στο Βέλγιο. Εκεί γνωρίστηκαν οι γονείς μου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Νυρεμβέργη στη Γερμανία. Στα 18 μου επέστρεψα μόνος μου στην Ελλάδα. Δεν ξέρω κανένα στην Αθήνα.
Είμαι ολομόναχος. Ήρθα στην Ελλάδα να σπουδάσω μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών και δεν είχα καν υπολογιστή στο σπίτι μου. Μετά κατάλαβα τι θέλω, γνωρίζοντας ένα καλό φίλο… Δεν πήγα ποτέ σε σχολή. Από 19 χρονών μπήκα στη διαδικασία να χτίσω το θέατρο. Τελείωνα στις 5 το γιαπί και μετά έμπαινα στο μάθημα της υποκριτικής.
Είχα μια σημαντική δασκάλα την Ελένη τη Σκότη. Δεν πήγα σε σχολή αλλά θήτευσα δίπλα της για δέκα ολόκληρα χρόνια. Είχα μέσα το απωθημένο που δεν πήγα στη σχολή μέχρι που άρχισα να βραβεύομαι… Ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισα την υποκριτική ήταν ο πρωταθλητισμός. Νιώθω μεγάλη ευθύνη σε αυτούς που θα έρθουν να με δουν»
Δες πώς ήταν:
