Ξεχωρίζει για τη σκηνική της παρουσία, το ταλέντο της, αλλά κυρίως το ήθος της. Η Ταμίλα Κουλίεβα αποτελεί τον ορισμό του καλλιτέχνη που πορεύεται αθόρυβα σε προσωπικό επίπεδο, ενώ την ίδια στιγμή μας χαρίζει δυνατές ερμηνείες.
Τη φετινή σεζόν την απολαμβάνουμε στην αστυνομική δραματική σειρά «Παγιδευμένοι» στον ΑΝΤ1 να υποδύεται την Υβόννη, μια καταπιεσμένη γυναίκα και μια δυστυχισμένη μητέρα.
Κάθε φορά μας εκπλήσσετε με τις επιλογές σας όσον αφορά τη διαφορετικότητα των ρόλων που επιλέγετε να υποδύεστε. Βάζετε στον εαυτό σας βαθμούς δυσκολίας;
«Ευχαριστώ ειλικρινά γι’ αυτό που λέτε. Οταν το ακούω με γεμίζει μεγάλη χαρά κι είναι για μένα επιβράβευση. Πραγματικά, η Υβόννη, η ηρωίδα που ενσαρκώνω φέτος στη σειρά “Παγιδευμένοι”, με έχει εκπλήξει κι εμένα γιατί όλες οι σκηνές που συνάντησα σε αυτό το σενάριο έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι σκηνές είτε πιο εσωτερικές, είτε αφορούν ακραίες καταστάσεις, τόσο ακραίες που πραγματικά αναρωτιόμουν κι εγώ η ίδια πώς μπορούν να παιχτούν. Επρεπε να μπω στη θέση αυτής της γυναίκας και να τη φανταστώ να αντιμετωπίζει αυτή τη δύσκολη συνθήκη που βιώνει».
Αυτό προϋπόθετε μια ιδιαίτερη υποκριτική διεργασία από μέρους σας;
«Είχε μεγαλύτερη δυσκολία. Προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχει πάντα διάλογος με το πρόσωπο που έχεις απέναντί σου, μόνο που αυτός ο διάλογος δεν εκφράζεται πάντα με λόγια».
Η Υβόννη είναι ανεκτική και παθητική σε όλη της η ζωή. Γιατί έχει κρατήσει αυτή τη στάση;
«Είναι όπως πολλές γυναίκες γύρω μας, καταπιεσμένη. Και νομίζω ότι είναι αρκετές εκείνες που αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στην Υβόννη, η οποία, παρόλο που είναι μορφωμένη κι έχει ένα υψηλό επίπεδο ζωής, δέχεται αυτή την καταπίεση. Θεωρώ ότι αυτό το γεγονός επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τη θέση της. Δεν αντιδρά, δεν φεύγει. Ολα αυτά μέχρι τώρα, γιατί θα συμβούν στην πορεία. Ολοι θέλουμε τον χρόνο μας».
Περιμένοντας όμως το πλήρωμα του χρόνου προκειμένου να πάρει τη ζωή της στα χέρια της, έχασε το παιδί της.
«Η αλήθεια είναι ότι καθοριζόταν από τις επιθυμίες και τις αποφάσεις του άντρα της, του Αλέκου».
Μήπως για τον χαρακτήρα που έπλασε ο Αγγελος φταίει κι εκείνη με τη στάση της; Μήπως είναι και θύμα και θύτης;
«Εχετε απόλυτο δίκιο. Ετσι είναι. Οπως όμως έχετε ήδη διαπιστώσει παρακολουθώντας τους “Παγιδευμένους”, σε αυτή τη σειρά κανείς ήρωας δεν είναι αλάνθαστος, όπως και κανείς δεν είναι αλώβητος. Ακόμη και τον Αλέκο είδαμε κάποιες φορές να ευαισθητοποιείται με τον χαμό του γιου του, αλλά επειδή είναι καριερίστας και αριβίστας, στην πορεία χάθηκαν οι ανθρώπινές του στιγμές. Ολοι οι χαρακτήρες έχουν τα μυστικά τους και όλοι τελικά είναι και θύτες και θύματα».
Οι σκηνές που είχατε με την Ντίνα Μιχαηλίδη, όπου δύο μάνες υποφέρουν και πονούν με τον χαμό των παιδιών τους, ήταν συγκλονιστικές.
«Η συνάντηση δύο μητέρων τόσο πληγωμένων και πονεμένων ήταν πράγματι δυνατές σκηνές. Ημουν πολύ τυχερή που της έκανα μαζί της. Το να χάσει μια μάνα το παιδί της είναι το χειρότερο που μπορεί να της συμβεί».
Ο πόνος που έχει νιώσει η Υβόννη για τον χαμό του γιου της την κάνει να δει το πραγματικό πρόσωπο του άντρα της. Θα σπάσει μια για πάντα τα δεσμά της;
«Φυσικά. Νομίζω ότι η διαδικασία έχει ήδη αρχίσει πριν ακόμη χάσει τον Αγγελο. Στην πορεία σαφέστατα θα απομακρυνθεί αφού πλέον δεν αντέχει τον άνθρωπο που έχει δίπλα της. Ομως ακόμη και τότε, και μετά από όλα αυτά που έχει περάσει, υπάρχουν στιγμές που κουβαλάει τον φόβο απέναντί του. Ξέρετε, ο φόβος είναι ένα από τα χειρότερα συναισθήματα. Δεν σε αφήνει να προχωρήσεις. Για την ακρίβεια δεν σε αφήνει να κάνεις βήμα».
Η Υβόννη έβαλε τον Αλέκο στη φυλακή συνεργαζόμενη με την Αννα. Εδωσε στον Σταύρο ψευδή κατάθεση.
«Ηταν ένα λιθαράκι προς την ελευθερία της, η οποία ωστόσο είναι προσωρινή αφού αποφυλακίζεται. Ο Αλέκος είναι ξεκάθαρο πλέον πόσο εκδικητικός άνθρωπος είναι. Από την άλλη, η Υβόννη δύσκολα ψεύδεται. Είναι αυτό που λέμε “πες την αλήθεια γιατί είναι πιο εύκολο να τη θυμάσαι”. Θα πει λοιπόν την αλήθεια γιατί δεν νιώθει καλά διαφορετικά. Και είναι πολύ ωραίο αυτό γιατί τίποτα δεν μένει κρυφό, ειδικά στην εποχή μας. Η τεχνολογία έχει προχωρήσει πολύ και είναι εύκολο να κάνεις αποκαλύψεις και να βγάλεις τα πάντα στη φόρα. Νομίζω ότι η εποχή μας έχει περισσότερη διαφάνεια κι έχει τα μέσα για να την υποστηρίξει».
Η Υβόννη όμως είχε μια δεύτερη ζωή με τον Στέλιο, ο οποίος από πλεκτάνη του Αλέκου μπήκε κι εκείνος φυλακή. Θα ελευθερωθεί;
«Ναι, θα βγει από τη φυλακή».
Θα ζήσουν μαζί;
«Δεν το γνωρίζω. Ο Στέλιος πάντως ήταν ένας άνθρωπος που η Υβόννη μπορούσε να ακουμπήσει και στον οποίο βρήκε την αγκαλιά που έψαχνε γιατί αυτό που ζούσε στο σπίτι ήταν δύσκολα αντιμετωπίσιμο. Οπως βλέπετε δεν υπάρχει κάποιος που δεν έχει μυστικά».
Γιατί η Υβόννη είχε κόντρα με την αδελφή της την Κλειώ;
«Η Κλειώ δεν συμβιβάζεται στη ζωή της με τα όσα συμβαίνουν. Προφανώς είχε γίνει κάτι που τις έχει πληγώσει σε σχέση με τον Αλέκο, ένα περιστατικό που τις οδήγησε στη ρήξη».
Η Κλειώ ήταν ερωτευμένη με τον Αλέκο;
«Είχε ειπωθεί κάποια στιγμή. Η Κλειώ ήταν ερωτευμένη. Για τον Αλέκο όμως αυτή ήταν μια από τις πλεκτάνες του».
Η Κλειώ καταφέρνει με τη βοήθεια του Γεράσιμου και φεύγει στα Γιάννενα. Θα επιστρέψει;
«Νομίζω πως όχι, τουλάχιστον σύντομα».
Τελικά αποκαλύφθηκε ότι ο εντολέας του θανάτου του Αγγελου ήταν ο ίδιος.
«Αυτή ήταν μια τρομερή εξέλιξη καθώς όλοι αναζητούσαν αυτόν που έδωσε την εντολή δολοφονίας σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Ηταν κάτι κανείς δεν φανταζόταν. Στο εξής η ιστορία θα πάρει άλλη τροπή».
Η σειρά θα πάει και του χρόνου;
«Ακόμη δεν έχουμε απάντηση, αλλά υπάρχει η επιθυμία».
Παράλληλα θα σας απολαύσουμε σε ένα από τα επεισόδια της σειράς «Ζωή», με κεντρική ηρωίδα τη Μαρία Καβογιάννη που θα προβληθεί από τον ΑΝΤ1+.
«Είναι μια πρωτότυπη σειρά αυτοτελών επεισοδίων που συνδυάζει την κωμωδία και το δράμα με μια δόση σουρεαλισμού και μεταφυσικού στοιχείου. Μια καθημερινή γυναίκα βιώνει μια πρωτόγνωρη, εξωπραγματική, αλλά βαθιά ανθρώπινη εμπειρία που τη μεταμορφώνει σε έναν δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ δύο κόσμων. Είναι μεγάλη η χαρά μου που συναντήθηκα καλλιτεχνικά με τη Μαρία Καβογιάννη και την Τάνια Τσανακλίδου».
Και η κινηματογραφική ταινία «Ράφτης» της Σόνια Λίζα Κέντερμαν έχει εξαιρετική πορεία.
«Οντως έχει μεγάλη τύχη στο εξωτερικό. Εχει πάει σε φεστιβάλ στην Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία. Μάλιστα ήταν υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας των Japan Academy Awards που είναι τα αντίστοιχα Οσκαρ της Ιαπωνίας. Ο “Ράφτης” επελέγη ανάμεσα από 208 ταινίες, μεταξύ άλλων το “Nomadland”, που κέρδισε στα προπέρσινα Οσκαρ, το blockbuster “No time to die” και το “Dune”. Προβλήθηκε σε όλη τη Γερμανία, είχε θερμή υποδοχή στο 24ο Tallinn Black Nights Film Festival στην Εσθονία και στο 61ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης απέσπασε το βραβείο FIPRESCI, το Ειδικό Βραβείο Επιτροπής Νεότητας και το Πρώτο βραβείο ΕΡΤ και συνεχίζει».
Πηγή: tv 24
